เพื่อความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินจากอัคคีภัยและความร้อน หลายประเทศจึงได้ออกกฎระเบียบและมาตรฐานทดสอบประสิทธิภาพในการหน่วงไฟหรือต้านทานความร้อนสูงของผลิตภัณฑ์ต่างๆ เช่น ISO ASTM NFPA เป็นต้น โดยแต่ละมาตรฐานมีข้อแตกต่างกันที่ แหล่งให้ความร้อน เชื้อเพลิง เวลาที่ใช้จ่อเปลวไฟบนชิ้นทดสอบ และลักษณะการวางชิ้นทดสอบ

       1.   ผ้าต้านการลามไฟ

            1.1 องค์ประกอบของไฟ (Fire triangle) การที่จะเกิดไฟขึ้นได้นั้น ต้องมีองค์ประกอบ 3 อย่าง คือ

                  -  เชื้อเพลิง (fuel) ซึ่งจะอยู่ในสภาพของแข็ง ของเหลว หรือแก๊ส

                  -  ออกซิเจน (oxygen) ซึ่งะมีอยู่ในอากาศประมาน 21% โดยปริมาณ

                  -  ความร้อน (heat) พอเพียงที่จะติดไฟได้

             เมื่อมีองค์ประกอบทั้ง 3 ครบแล้วไฟจะเกิดลุกไหม้ขึ้นและเกิดปฎิกิริยาลูกโซ่

      กระบวนการทำงานของสารตกแต่งต้านการลามไฟ คือ การทำให้วัสดุเชื้อเพลิงที่ติดไฟในองค์ประกอบทั้ง  3 แปรสภาพเป็นวัสดุที่ไม่ติดไฟหรือติดไฟได้ยากขึ้น  โดยการใช้สารตกแต่งต้านการลามไฟตกแต่งสำเร็จไปบนเส้นใยของเส้นด้ายหรือผ้าผืน สารเคมีตกแต่งต้านการลามไฟมีหลากหลายประเภท  เช่น กลุ่มของสารประกอบโบรมีน, กลุ่มสารประกอบฟอสเฟต, กลุ่มสารอลูมิเนียม กลุ่มของสารนาโนแคลย์ เป็นต้น โดยสารเคมีตกแต่งต้านการลามไฟจะต้องเลือกใช้ให้เหมาะสมกับชนิดของเส้นใยที่เป็นเส้นด้ายหรือผืนผ้านั้น เช่น Polyester,  Cotton, T/C, CVC,  Silk, Wool เป็นต้น โดยสารตกแต่งต้านการลามไฟที่นิยมมากที่สุด เนื่องจากคุณภาพที่ดี ราคาไม่แพง และ สามารถผ่านมาตราฐานต่างๆ ตามที่ลูกค้ากำหนด ได้แก่ สารในกลุ่มสารประกอบฟอสเฟต

      1.2 ประเภทของสารตกแต่งต้านการลามไฟตามการใช้งานมี 3 ประเภท
            1. แบบไม่ทนซัก (Non-permanent)

            2. กึ่งทนซัก (Semi-permanent)
            3. ทนต่อการซัก (Permanent )

ตารางแสดงชนิดสารเคมีต้านการลามไฟ

Permanence	Chemistry
Non-permanent	-  Ammonium bromide =>  All fiber  -  Organic phosphorus salt =>  All fiber  -  Inorganic phosphorus salt =>  All fiber
Semi-permanent	-  Ammonium polyphosphate and Urea      =>  Cellulose fiber and  its blends
Permanent	-  Mixtrue of  Cyclic Di and  Tri-phosphonates      =>  Polyester fiber